การสังเกตของเวอร์จิลและนักเคมีของเควกเกอร์มาบรรจบกันบนผืนผ้าใบ
ท้องฟ้าของ John Constable: การผสมผสานระหว่างศิลปะและวิทยาศาสตร์
จอห์น อี. ธอร์นส์
สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม: 1999 288 หน้า £40
ลอนผม: “การศึกษาเมฆเซอร์รัส” ของตำรวจ ซึ่งเป็นผลมาจากการวิจัยอย่างเข้มข้นเกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้
เว็บสล็อต เมฆมีความงามที่ไร้ตัวตน ชัดเจนแต่ลางเลือน ซึ่งอยู่เหนือจินตนาการ หากปราศจากความช่วยเหลือ ศิลปะก็ไม่สามารถจับภาพความน่ารักนี้ได้ แม้แต่ยักษ์ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาก็ล้มเหลว สองครั้งมีวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและศิลปะที่ผสมผสานกันเพื่อสัมผัสอากาศ – ครั้งหนึ่งในสมัยคลาสสิกและอีกครั้งในฮันโนเวอร์อังกฤษ ในแต่ละโอกาส การผสมผสานระหว่างการสังเกตอย่างระมัดระวังกับความเข้าใจทางศิลปะทำให้เกิดความงามจากความน่ารักตามธรรมชาติ
คนแรกคือ Aratus นักวิทยาศาสตร์-กวีชาวกรีก ผู้เป็นแรงบันดาลใจให้กับผลงานที่น่ารักที่สุดของ Virgil คือ Georgics Phaenomena ของ Aratus ถูกอ้างถึงโดย Saint Paul ในกรุงเอเธนส์ (กิจการ 17.28) งานนี้มีพื้นฐานมาจากการสังเกตและยังคงใช้ได้อยู่ แม้ว่าโลกจะเคลื่อนไปข้างหน้าแล้วก็ตาม (ปัจจุบันมีดาวฤกษ์ดวงหนึ่งที่ไม่ได้อยู่ที่นั่นสำหรับชาวกรีก) ในปรากฏการณ์ฟีโนมีนา Aratus อธิบายว่า “เมฆที่ดูเหมือนขนแกะ” สำหรับเวอร์จิล สิ่งนี้จะกลายเป็น “[The Moon] ไม่มีริบหรี่ที่น่ารังเกียจต่อรังสีของพี่ชายของเธออีกต่อไป หรือเมฆขนปุยลอยเบา ๆ ผ่านท้องฟ้า”
วิทยาศาสตร์สมคบคิดกับศิลปะเพื่อจับภาพเมฆเป็นครั้งที่สองผ่านลุค ฮาวเวิร์ด นักเควกเกอร์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ในยุค 1790 ฮาวเวิร์ดมาจากแมนเชสเตอร์มาลอนดอน เช่นเดียวกับจอห์น ดาลตัน เพื่อนสนิทของเขา เขาเป็นนักเคมี และเขาร่ำรวยขึ้นด้วยการช่วยก่อตั้งอุตสาหกรรมยาสมัยใหม่ ในบทความที่ส่งถึง Askesian Society ฮาวเวิร์ดได้ปรับภาษาของเวอร์จิลเพื่อจำแนกกลุ่มเมฆ ได้แก่ นิมบัส สตราตุส และคิวมูลัส ขณะที่ “ขนของแกะ” ของอาราตัสกลายเป็น “ขน” (ม้วนผม)
Howard ได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนสนิทอีกคนหนึ่ง
Thomas Forster ผู้เขียน Researches in Atmospheric Phaenomena และ Notes on Aratus ในฉบับที่สองของงานของ Howard เรื่อง The Climate of London (1820) หน้าชื่อเรื่องของเล่มที่หนึ่งมีการเล่นสำนวนภาษาละตินเกี่ยวกับ Aratus ในขณะที่เล่มที่สามมีลักษณะที่บิดเบี้ยวบนขนแกะของ Virgil จากการเดินทางไปยุโรป Howard ได้นำ “cyanometer” ของ Horace de Saussure กลับมา ซึ่งเป็นอุปกรณ์ดัชนีสำหรับวัดสีของท้องฟ้าเป็นเทคโนโลยีที่สำคัญสำหรับจิตรกร
“Cloud Sketches” ของ Howard จากบทความที่นำเสนอต่อ Askesian Society ในปี 1803
เช่นเดียวกับที่ Aratus เป็นแรงบันดาลใจให้ Virgil ดังนั้นใน Regency England Howard ก็ทำให้เกิดอัจฉริยะ ในภาพยนตร์เรื่อง “The Cloud” ของเพอร์ซี เชลลีย์ ซึ่งอิงจากการจำแนกกลุ่มเมฆของฮาวเวิร์ด “… ดวงจันทร์ร่อนลงมาเป็นประกายระยิบระยับบนพื้นที่เหมือนขนแกะของฉัน”; John Keats พูดถึง “ฝูงเมฆในช่วงกลางวัน” ใน The Fall of Hyperion ในเมืองไวมาร์ที่อยู่ห่างไกลในเยอรมนี เกอเธ่ก็เห็นขนแกะขนยาวเช่นกัน เขาให้ความเห็นว่า: “แต่ฮาวเวิร์ดทำให้เรามีความคิดที่ชัดเจนยิ่งขึ้น บทเรียนใหม่ๆ แก่มวลมนุษยชาติ … ในขณะที่เมฆที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้านั้นถูกพับคิวมูลัส, scattercirrus, fallnimbus ให้โลกนึกถึงคุณที่สอนมันทั้งหมด” (จาก “เพื่อเป็นเกียรติแก่ Howard” แปลโดย George Soane และ Sir John Bowring ใน Luke Howard 1772–1864 โดย D. Scott; William Sessions, 1976) ไม่เพียงแต่กวีจะชื่นชอบอุตุนิยมวิทยารูปแบบใหม่เท่านั้น ใน Emma การสังเกตสภาพอากาศของ Jane Austen เป็นเรื่องที่เฉียบแหลม: ความงามของงานเติบโตขึ้นจากความสุขในวิทยาศาสตร์
John Constable วาดภาพ Virgil และ Howard ลูกชายของกังหันลมในชนบทที่หลงใหลในท้องฟ้า ตำรวจซื้อสำเนาปรากฏการณ์บรรยากาศของฟอร์สเตอร์ และศึกษาการจำแนกกลุ่มเมฆของโฮเวิร์ด ก่อนหน้าตำรวจ ไม่มีศิลปิน แม้แต่ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ได้ตกลงกับปัญหาท้องฟ้าอย่างเต็มที่ ปรมาจารย์ชาวดัตช์และโธมัส เกนส์โบโรห์ ซึ่งเขาศึกษามาอย่างดี เข้ามาใกล้ที่สุด แต่ตำรวจประสบความสำเร็จ เขาเช่าบ้านในหมู่บ้านแฮมป์สตีด ทางเหนือของลอนดอน และออกเดินทางสู่แฮมป์สตีด ฮีธโดยเงยหน้าขึ้นมอง บางทีในขณะที่เขาแหงนมองท้องฟ้า เขาอาจถูกเพื่อนชาวบ้านคนหนึ่งชื่อคีทส์ถาม ความเห็นของตำรวจเกี่ยวกับผู้มีพระคุณ อาร์คมัคนายกจอห์น ฟิชเชอร์ — “ชายที่ธรรมชาติไม่เปล่งเสียงหรือเปล่งเสียงของเธออย่างไร้ประโยชน์” — อธิบายจิตวิญญาณของตำรวจได้อย่างเหมาะสม ผ่านบ้านของ Fisher’s London ในถนน Keppel ซึ่งต่อมาถูกยึดครองโดย Constable เอง ผ่านผลงานชิ้นเอกหลังจากผลงานชิ้นเอก
John Thornes แสดงให้เราเห็นผลงานของปรมาจารย์แห่งท้องฟ้าอย่างวิจิตรงดงาม ท้องฟ้าของตำรวจเป็นงานที่งดงาม เต็มไปด้วยสีสัน สบายตาและจิตใจ นี่คือหนังสือเกี่ยวกับความงามและความเข้มงวด ส่วนบทความเกี่ยวกับศิลปะ ข้อความบางส่วนเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ของสภาพอากาศ แคตตาล็อกบางส่วน Thorne ปฏิบัติต่อเราอย่างมีสติปัญญา และค่อยๆ วางโครงสร้างพื้นฐานทางกายภาพของปรากฏการณ์ที่วาดโดยตำรวจ มีบทความที่น่าสนใจเกี่ยวกับรุ้งกินน้ำ และมีรายละเอียดมากมายเกี่ยวกับสีของท้องฟ้า
ความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดระหว่างศิลปะและกวีนิพนธ์ในยุคนั้นมีความเชื่อมโยงกันเป็นอย่างดี แก่นของหนังสือเล่มนี้คือการศึกษาทักษะของตำรวจในขณะที่พัฒนาขึ้น โดยได้รับคำแนะนำจากความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์และการค้นพบของเขาเอง Thornes บันทึกถึงการเติบโตของพลังจิตรกร โดยแสดงแผนที่ทั้งอัจฉริยะดั้งเดิมของเขาและการพึ่งพา Howard และ Forster โดยเปรียบเทียบวันที่ของงานศิลปะของ Constable กับ dail ของ Howard เว็บสล็อต
